4 november
2016
officiële release - 107
2016 cd-versie
disc 1
Uncle Meat - original 1969 vinyl mix
1. Uncle Meat: Main Title Theme
2. The Voice Of Cheese
3. Nine Types Of Industrial Pollution
4. Zolar Czackl
5. Dog Breath, In The Year Of The
Plague
6. The legend Of The Golden Arches
7. Louie Louie (At the Royal Albert
Hall in London)
8. The Dog Breath Variations
9. Sleeping In A Jar
10. Our Bizarre Relationship
11. The Uncle Meat Variations
12. Electric Aunt Jemima
13. Prelude To King Kong
14. God Bless America (Live at the Whisky
A Go Go)
15. A Pound For A Brown On The Bus
16. Ian Underwood Whips It Out (Live on
stage in Copenhagen)
17. Mr. Green Genes
18. We Can Shoot You
19. If We'd All Been Living In
California...
20. The Air
21. Project X
22. Cruising For Burgers
23. King Kong (as played by the Mothers
in a studio)
24. King Kong (it's magnificence as
interpreted by Dom DeWild)
25. King Kong (as Motorhead explains it)
26. King Kong (the Gardner Varieties)
27. King Kong (as played by 3 deranged
Good Humor Trucks)
28. King Kong (live on a flat bed diesel
in the middle of a race track at a Miami Pop Festival...the
Underwood ramifications)
disc 2
Uncle Meat - original sequence
part one
1. Dog Breath, In The Year Of The
Plague
2. The Legend Of The Golden Arches
3. The Voice Of Cheese
4. Whiskey Wah
5. Nine Types Of Industrial Pollution
6. Louie Louie (Live at the Royal
Albert Hall in London)
7. The Dog Breath Variations
8. Shoot You Percussion Item
part two
9. The Whip
10. The Uncle Meat Variations
11. King Kong
part three
12. Project X Minus .5
13. A Pound For A Brown On The Bus
14. Electric Aunt Jemima
15. Prelude To King Kong
16. God Bless America (Live at the
Whiskey A Go Go)
17. Sleeping In A Jar
18. Cops & Buns
19. Zolar Czakl
disc 4
part four
1. We Can Not Shoot You
2. Mr. Green Genes
3. PooYeahrg
4. Uncle Meat: Main Title Theme
5. Our Bizarre Relationship
6. Later We Can Shoot You
7. If We'd All Been Living In
California...
8. 'Ere Ian Whips It/JCB Spits
It/Motorhead Rips it
9. The Air
10. Project X .5
11. Cruising For Burgers
from the vault:
12. A Bunch Of Stuff
13. Dog Breath (Single Version - Stereo)
14. Tango
15. The String Quarte
16. Electric Aunt Jemima (Mix Outtake)
17. Exercise 4 Variant
18. Zolar Czackl (Mix Outtake)
19. More Beer!
20. Green Genes Snoop
21. Mr. Green Genes (Mix Outtake)
22. Echo Pie
23. 1/4 Tone Unit
24. Sakuji s March
25. No. 4
26. Prelude To King Kong (Extended
Version)
27. Blood Unit
28. My Guitar (Proto I- Excerpt)
29. Nine Types Of Industrial Pollution
(Guitar Track, Normal Speed)
30. Uncle Meat (Live at Columbia
University 1969)
31. Dog Breath (Instrumental)
32. The Dog Breath Variations (Mix
Outtake)
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: Guitar,
Vocals [Low Grade], Percussion
Ray Collins: Vocals
[Swell]
Ian Underwood: Organ
[Electric], Piano, Harpsichord, Celesta, Flute, Clarinet, Alto
Saxophone, Baritone Saxophone, Copyist, Musical Assistance [Special
Assistance], Other [Industrial Relations, Teen Appeal]
Bunk (Sweatpants) Gardner:
Piccolo Flute, Flute, Clarinet, Bass Clarinet, Soprano
Saxophone, Alto Saxophone, Tenor Saxophone, Bassoon
Roy Estrada: Electric
Bass, Other [Cheeseburgers], Vocals [Pachuco Falsetto]
Don (Dom De Wild) Preston:
Electric Piano, Other [Tarot Cards, Brown Rice]
Euclid James
(Motorhead/Motorishi) Sherwood: Tenor Saxophone,
Tambourine, Choreography, Other [Pop Star, Obstinance, Equipment
Setter-Upper]
Billy (The Oozer) Mundi:
Drums [On Some Pieces]
Jimmy Carl Black: Drums,
Other [Droll Humor, Poverty]
Artie (With The Green Mustache)
Tripp: Drums, Timpani, Vibraphone, Marimba, Xylophone, Wood
Block, Bells, Chimes [Small], Other [Cheerful Outlook, Specific
Enquires
Ruth Komanoff: Marimba,
Vibraphone, percussion
Nelcy Walker: soprano
voice
Dick Kunc: voice
Pamela Zarubica: voice
(Suzy Creamcheese)
Lowell George: guitar
Buzz Gardner: trumpet
All Night John (Kilgore):
voice
Patrolman LaFamine:
voice
------------------------------------------------------------
Anniversary FZ Project/Object Audio
Documentaries #5
|
Meat Light is het vijfde deel in de reeks
‘project//object Audio Documentaries’ De toevoeging ‘anniversary’
hebben ze wijselijk weggelaten, want de jaren vlieden heen.
De zoon van de moeder aller moeders platen, Meat Light, komt met de
verstopte suggestie van ‘schijn een lichtje op mij’ verdacht in de
buurt van de hitparade. Maar, laten we eerlijk zijn, minder verdient
het product ook niet.
Meat Light- met light in de betekenis van een rode lamp in de
dentale duisternis - was blijkens de bijsluiter en de historie ooit
bedoeld anders in elkaar gestoken te zijn. Disc 2 en 3 volgens de
original fassung (No Commercial Potential?) met nog enkele bonussen
op de koop toe.
Disc 1 is Uncle Meat zoals we het kennen van vroeger, toen we nog
jong waren en dus zonder de film-excerpts en zonder de toegevoegde
tango. Ik vind het heel erg prettig die ‘gouwe oude’ nu weer op één
cd-tje te hebben. Vreemd ook erens weer, want mijn echte Bizarre
Records lp had kant 4 achterop kant 1 en drie achterop 2. Dat waren
nog eens tijden. Maar goed, met deze aanwinst zal ik de Uncle Meat
cd versie niet heel vaak meer inschuiven. En dan heb ik het nog niet
gehad over het geluid, want dat is letterlijk omverwerpend. Nog
nooit eerder heb ik Uncle Meat zo helder en goed gehoord, maar dit
is dan ook de 2013 remastering. Die van 2012 was dezelfde als die
van de cd-versie daar weer voor. Dank dus Chris en ook dank John.
De ‘original sequence’ is nogal afwijkend van het uiteindelijke
product. En het valt me weer op dat heer Zappa toch altijd heel goed
weet te kiezen wat er wel en niet op moet, maar ook de volgorde, het
totale geluidsspectrumplaatje zeg maar. Dit opmerkend moet ik
voorzichtig zijn, want ik luister al zesenveertig jaar naar dit
album, een van mijn favorieten ook nog eens, en dan begint
‘nostalgie’ een grote rol te spelen. De nieuwe, originele volgorde
is dan weer deviant voor mijn geconditioneerde oren en dat
troebleert het denken. Dog Breath wordt bijvoorbeeld nu de
openingstrack en die heeft nogal een bizarre einde. Whiskey Wah is
een aardige toevoeging in een voor de sessie ongekend felle
gitaarsolo. Dat geldt dan meteen ook voor The Whip. Het is een track
die je zo zou kunnen tegenkomen op Weasels Ripped My Flesh of op Hot
Rats. Op de achtergrond horen we Ian of Bunk met hun saxen op de
pedalen in een aan King Kong reminiscente klank. Hoe dan ook,
prachtige track. Project X is Minus 5 en dan hou je weinig over dan
wat elektronische geluidseffecten. Na wat bekende liedjes kom je uit
bij Cops & Buns, de extended edition zou ik willen toevoegen, want
de track stond in het kort al op The Lost episodes. Dat was leuker,
want korter; “In de beperking herkent men de meester” zegt een
Duitse gezegde en dat klopt. Zappa heeft dat gezwets gelukkig niet
op Uncle Meat gezet en in het kort op Lost Episodes. Deze
broodjesagent is te lang van stof om onderhoudend te zijn.
Met Zolar Czakl sluiten we deel drie af en gaan we op naar deel 4 en
de bonustracks op cd3. We Can Shoot You is hier ietsje korter, maar
deel twee volgt later. PooYeahrg is Roy Estrada in huil-actie, zoals
we dat van hem kennen; met terugwerkende kracht niet echt een
verrijking. Our Bizarre Relationship heeft dat dan weer wel met een
toegevoegde zin, dus goed opletten, want Elmer (Valentine) heeft
ondanks zijn bedenkingen The Mothers toch een eerste kans om te
werken gegeven in The Trip. Kijk, dat zei dat meiske eerder nooit.
Deel twee van We Can Shoot You volgt. Nieuw is ook de stemcollage à
la Lumpy Gravy met stemmen van Ian, Jimmy Carl Black & Motorhead die
een oogje heeft op een prachtige blondine en Ian die nog maar eens
vertelt hoe hij bij The Mothers kwam. Project X.5 is een
puzzelstukje van het project dat later samengegaan is als Project X.
Cruising for Burgers sluit de zaak af. Totaal andere samenstelling –
very strange -dus en daar moet ik wel aan wennen. Ik kan het niet
objectief beoordelen, maar deze sequentie lijkt me anno nu minder
sterk. Maar ja, als we deze nu in 1969 gekregen hadden en de oude
Uncle Meat nu? Existentiële vragen zijn dat hoor.
Gelukkig hebben we nog zo’n twintig tracks uit de kelder. De wat
slaperige intro is geinig. Dog Breath (single version) heeft extra
saxen en gitaarpartijen op de achtergrond om het nummer wat
dynamischer te maken. Prachtig. Tango klinkt een beetje als Project
IV en het String Quartet kennen we vooral van allerlei illegale
plaatjes. Het is een uitgebreide, instrumentale versie van Uncle
Meat met veel saxwerk. Uitstekende track. Onze elektrische tante
(een gitaarversterker) klinkt niet heel veel anders. Exercise 4
Variant klinkt dat wel. Door duidelijk een gefilterd orgel wordt het
een bijna gesynthetiseerde Uncle Meat. Zolar Czakl is ‘kluged’ by
Zappa. Kluged is Amerikaanse militaire jargon en komt eigenlijk van
het Duitse Klug en dat betekent slim, dus de track is slimmer
gemaakt door FZ in eigen persoon. Dus! Later, na de release, is het
woord op sommige sites veranderd in ‘kludged’; dat betekent zoiets
als: een onhandige of onelegante oplossing voor een probleem. Tsja…
De sax-problemen komen aan bod bij Mr. Green Genes: ‘we vinden wel
een manier’ roept FZ. Uiteindelijk is het natuurlijk gelukt. Echo
Pie is weer een Green Genes met gitaaropening, langzamere vocalen en
een meer op de voorgrond geplaatste hobo (speed-up clarinet).
Zappa legt het nog eens geduldig uit aan Jim Black in Echo Pie: hij
is de band blijkt nu en heeft het druk in de studio, maar de band
mag best zonder hem op tournee. Maar dat kan weer niet want iedereen
komt toch voor Zappa. Aldus The Mothers in 1:08 verklaard. Het maakt
veel boeken overbodig.
1/4 Tone Unit is net als het opgewonden No. 4 een mooi mini-werkje,
zo’n werkje waar het album Uncle Meat rijk door geworden is.
Marimba’s overheersen prachtig in Sakuji’s March. De extended
Prelude to King Kong is gelukkig later ingekort, want als Zappa
inzet met zijn gitaar gaat het wat mis. Hij heeft dat op tijd
ingezien, dus ging de schaar erin. Blood Unit is ook weer ‘klu(d)ged
door Zappa. Kennen we dit niet ergens van? Genoeg gespeeld en
geknipt, even losgaan op gitaar met ‘My Guitar’, een voorbereiding
op dat latere stuk. Dat Zappa beheerst en vakkundig de snaren
aanslaat is te horen op de op normale snelheid afgespeelde track
voor Nine Types of Industrial Pollution. Boeiend om te horen hoe hij
dat doet en de tien minuten zijn dan ook snel om. Wat een oase van
rust die track zonder de tweede gitaarpartij, de versnelling en de
kudde percussie, bijna new age. Gevat kondigt Zappa Uncle Meat aan
bij de Columbia University en wat klinkt dat eigenlijk goed zo. Dan
tot slot Dog Breath keer twee; een keer zonder stem en een keer een
mix-outtake. Die akoestische gitaar maakt toch wel een
verschilletje.
Hebben we nu het licht gezien? Ja, want er is veel te ontdekken,
vooral wat er wel en niet gebruikt is en dan ook weer hoe het
gebruikt is en op welke plaats. Kortom: een documentaire eigenlijk
over hoe Uncle Meat zo tot stand gekomen met het beschikbare
materiaal. Mooi om dat proces nu een beetje te kunnen inzien.
Prachtig setje dus, verplicht zelfs voor iedereen die ‘iets’ met
Zappa heeft. Trouwens de verpakking mag er ook wezen. |
