1 juli 1991
a beat the boots release
1. Dupree's Paradise/It Can't Happen Here
2. Hungry Freaks Daddy
3. You're Probably Wondering Why I'm Here
4. How Could I Be Such a Fool?
5. Ain't Got No Heart
6. I'm Not Satisfied
7. Wowie Zowie
8. Let's Make the Water Turn Black
9. Harry, You're A Beast
10. Oh No
11. More Trouble Every Day
12. Louie Louie
13. Camarillo Brillo
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead
guitar/vocals
Jeff Simmons: guitar/vocals
Napoleon Murphy Brock: sax/vocals
George Duke: keyboards/vocals
Don Preston: keyboards/synthesizer
Walt Fowler: trumpet
Bruce Fowler: trombone
Tom Fowler: bass
Chester Thompson: drums
Ralph Humphrey: drums
------------------------------------------------------------
recorded at Notre Dame University, South Bend, Indiana -
May 12, 1974
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven waarbij Zappa
een aantal populaire bootlegs zelf uitbracht. De makers
konden daar weinig tegenin brengen. Nu verdiende Zappa
er bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze één-opéen
over, inclusief ‘artwork’.
|
De originele maker van ‘Unmitigated Audacity’
is beslist een grapjas. In een wat vrije vertaling komt die titel
neer op een ongekwalificeerde geluidsbewerking. Hij weet drommels
goed waarmee hij bezig is.
De band is die van de Roxy, maar dan vooral de Elsewhere-variant.
Deze show is uit Indiana met Jeff Simmons én Don Preston nog in de
band. Bij de Roxy-concerten waren die twee alweer elders. Het geluid
is, zeker vergeleken met dat mooie, volle geluid, van de officiële
albums mager, ver weg en opgenomen in de badkamer. Zo lijkt het
tenminste. De band is goed, de muziek idem, maar heel veel voegt het
eigenlijk niet toe zou je denken. Fout! Nogal Fout zelfs! Deze
tournee was een feesttournee, Zappa, lees The Mothers, bestond tien
jaar en dat mocht gevierd. Deze set opent met een groot deel van
‘Freak Out’ en dat staat op geen enkele Roxy-variant (*): ‘It Can’t
Happen Here’, ‘Hungry Freaks Daddy’, ‘You’re Probably Wondering Why
I’m Here’, ‘How Could I Be Such a Fool’, ‘Ain’t Got No Heart’, ‘I’m
Not Satisfied en ‘Wowie Zowie’. Wat werden die mensen op de Notre
Dame University getrakteerd! Die tracks worden stuk voor stuk
opvallend goed uitgevoerd en voorzien van uitstekend gitaarwerk van
Zappa. Door het gebodene neem je de geluidskwaliteit voor lief. Wat
een concert, wowie… Alle songs blijven overeind en klinken
verrassend fris.
Van ‘Freak Out’ stappen we over naar ‘We’re Only in it for the
Money’: ‘Let’s make the Water Turn Black’ en ‘Harry You’re a Beast’.
Prima, maar die missen de ‘drive’ van het ‘Freak Out’-werk. ‘Oh no’
start wat hakkelig, maar dan gaat die over in ‘Son of Orange County’
(zie/luister ‘Roxy & Elsewhere) met opnieuw een waanzinnige
gitaarsolo. Net als op het Roxy-album gaan we door naar ‘More
Trouble Every Day’. Deze set sluit af met ‘Louie Louie’ en dank aan
de band. Toegift? is ‘Camarillo Brillo’. En ook die laatste treffen
we niet aan in de Roxy-box of omgeving daarvan. Die track was een
paar maanden eerder uitgebracht op ‘Over-Nite Sensation’ (1973) en
dus best ‘nieuw’. Zappa sluit af met een aan de Muffin Man verwante
solo. Zowie!
Ondanks de waterval aan releases vanuit de Roxy & Elsewhere biedt
‘Unmitigated Audacity’ nog veel nieuws. Dit ongekwalificeerde geluid
wordt daarom alsnog warm aanbevolen!
(*)anno 2022 achterhaald door Erie, want daar staan ze in het echt
op
|
