20
december 2019
officiële release -
115
2019 cd-versie
disc 1
1. Piano Music (Section
1) This is Take 8,
an alternate performance of what became known as Piano
Intro to Little House I Used To Live In, found on
Burnt Weeny Sandwich
2. Piano Music (Section
3) Contains the
theme from Peaches En Regalia and the Master Take of
Aybe Sea (Burnt Weeny Sandwich)
3. Peaches En Regalia
(Prototype)
4. Peaches En Regalia
(Section 1, In Session)
5. Peaches En Regalia
(Section 1, Master Take)
6. Peaches En Regalia
(Section 3, In Session)
7. Peaches En Regalia
(Section 3, Master Take)
8. Arabesque (In Session)
9. Arabesque (Master
Take) Released in
edited form as Toads Of The Short Forest on Weasels
Ripped My Flesh in 1970
10. Dame Margret's Son To Be
A Bride (In Session)
This song was re-recorded on 7-30-69 and eventually
repurposed as Lemme Take You To The Beach first issued
on Studio Tan in 1978
disc 2
1. It Must Be A Camel
(Part 1, In Session)
2. It Must Be a Camel
(Part 1, Master Take)
3. It Must Be a Camel
(Intercut, In Session)
4. It Must Be a Camel
(Intercut, Master Take)
5. Natasha (In Session)
6. Natasha (Master Take) Released as Little Umbrellas on
Hot Rats in 1969
7. Bognor Regis (Unedited
Master) Unreleased
Track. Frank re-worked this track over the years,
using it as the basics for an early version of
Conehead. In the process, he erased original source
material. This mix reflects what survived along with
some crafty insertion from a vintage 2-track mix for
completion.
8. Willie The Pimp (In
Session)
9. Willie The Pimp
(Unedited Master Take)
10. Willie The Pimp (Guitar
OD 1)
11. Willie The Pimp (Guitar
OD 2)
disc 3
Basic Track Sessions
1. Transition (Section 1 - In
Session)
2. Transition (Section 1 -
Master Take)
3. Transition (Section 2 -
Intercut - In Session)
4. Transition (Section 2 -
Intercut - Master Take)
5. Transition (Section 3 -
Intercut - In Session)
6. Transition (Section 3 -
Intercut - Master Take)
Released in edited form as Twenty Small Cigars on
Chunga's Revenge in 1970.
7. Lil' Clanton Shuffle
(Unedited Master)
Re-mixed and released in edited form on The Lost
Episodes in 1998
8. Directly From My Heart To
You (Unedited Master)
Released in edited form on Weasels Ripped My Flesh in
1970
9. Another Waltz (Unedited
Master) Portions
released in edited form as Little House I Used To Live
In on Burnt Weeny Sandwich in 1970
disc 4
Basic Track Sessions
1. Dame Margret's Son To Be A
Bride (Remake) Eventually
utilized for Lemme Take You To The Beach on Studio Tan
in 1978. Because of this song getting repurposed
later, original tracks were wiped by FZ in favor of
new ones. All that's left is the original bass &
drums.
2. Son Of Mr. Green Genes
(Take 1)
3. Son Of Mr. Green Genes
(Master Take)
4. Big Legs (Unedited Master
Take) Released in
edited form as The Gumbo Variations on "Hot Rats" in
1969
5. It Must Be a Camel
(Percussion Tracks)
Percussion overdubs recorded at Sunset Sound Studios,
August 1969
6. Arabesque (Guitar OD Mix) Guitar Overdubs recorded at
Sunset Sound Studios, August 1969 Released in edited
form as Toads Of The Short Forest on Weasels Ripped My
Flesh in 1970
7. Transition (Full Version)
Guitar Overdubs
recorded at Sunset Sound Studios, August 1969.
Released in edited form as Twenty Small Cigars on
Chunga's Revenge in 1970.
8. Piano Music (Section 3 -
OD Version) Overdubs
recorded at TTG Studios, 7-21-69 Contains the theme
from Peaches En Regalia (c)1969, and the Master Take
of Aybe Sea released on Burnt Weeny Sandwich in 1969.
disc 5
From The Vault - Part 1
Hot Rats - 1987 Digital
Re-Mix. Re-Mixed from the original multi-track masters
with added material from the original sessions
1. Peaches En Regalia
2. Willie The Pimp
3. Son Of Mr. Green Genes
4. Little Umbrellas
5. The Gumbo Variations
6. It Must Be A Camel
7. The Origin Of Hot Rats
1987- FZ with Peter Occhiogrosso
8. Hot Rats Vintage
Promotion Ad #1
9. Peaches En Regalia
(Mono Single Master)
10. Hot Rats Vintage
Promotion Ad #2
11. Little Umbrellas (1969
Mono Single Master)
12. Lil' Clanton Shuffle
(1972 Whitney Studios Mix)
Disc 6
From The Vault - Part 2
1. Little Umbrellas
(Cucamonga Version)
2. Little Umbrellas (1969
Mix Outtake)
3. It Must Be A Camel
(1969 Mix Outtake
4. Son Of Mr. Green Genes
(1969 Mix Outtake)
5. More Of The Story Of
Willie The Pimp
6. Willie The Pimp (Vocal
Tracks)
7. Willie The Pimp (1969
Quick Mix)
8. Dame Margret's Son To
Be A Bride (1969 Quick Mix)
9. Hot Rats Vintage
Promotion Ad #3
10. Bognor Regis (1970 Record
Plant Mix)
11. Peaches En Regalia (1969
Rhythm Track Mix)
12. Son Of Mr. Green Genes
(1969 Rhythm Track Mix)
13. Little Umbrellas (1969
Rhythm Track Mix)
14. Arabesque (Guitar Tracks)
15. Hot Rats Vintage
Promotion Ad #4
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar,
octave bass, percussion
Ian Underwood:
piano, organus maximus, flute, all clarinets, all
saxes
with
Captain Beefheart:
vocal on Willie the Pimp
Sugar Cane Harris: violin
on Willie the Pimp & the Gumbo Variations
Jean-Luc Ponty: violin
on It Must Be a Camel
John Guerin: drums
on Willie the Pimp, Little Umbrellas, It Must Be a
Camel
Paul Humphrey: drums
on Son of Mr. Green Genes & the Gumbo Variations
Ron Selico: drums
on Peaches en Regalia
Max Bennett: bass
on all tracks, except:
Shuggy Otis: bass
on Peaches en Regalia
John Balkin:
bass
Don Preston: piano,
organ
Jimmy Carl Black:
drums
Annie Zannus:
vocals
Cynthia Dobson: vocals
------------------------------------------------------------
This Movie for Your Ears
was produced and directed by
Frank Zappa
------------------------------------------------------------
dedicated to Dweezil, Bub
& Gil
|
Misschien is het wel de
infraroodsetting van de hoes die zorgt voor enig
hypnotisme? Ik weet het niet, maar ben sinds het uitkomen
op 20 december 2019 helemaal into Hot Rats the sessions.
De aankondiging van de doos alleen al was voldoende om de
gezonde spanning van weleer, de jaren zestig heb ik het
over, terug te halen. Dus op naar de winkel en blij, met
de doos nog in karton, onder de arm weer naar huis. Zoals
ik al zei, de verpakking is prachtig. Nou had ik altijd
gedacht dat Cal Schenkel de hoes verzorgd had , maar die blijkt te zijn
van de in 1969 nog heel jonge Andee Nathanson. Ik heb mijn
oude lp er nog eens bijgehaald. Er wordt met geen woord
gerapt over die jonge vrouw (toen). Net zomin als er
gesproken werd van de foto's van Bill Gubbins. Wat werden
we vroeger toch voor de gek gehouden.
Dat geldt ook voor alle roddels en achterklap aangaande
een Hot Rats II. Daar zijn hele, nu fout gebleken,
verhandelingen over geschreven en ik deed daar in mijn
verhaal over de originele Hot Rats argeloos aan mee. Lees
daar maar eens. Nu blijkt dat het broertje van Hot Rats
'gewoon' Burnt Weenie Sandwich heet en het neefje Weasels
Ripped My Flesh. Niks Hot Rats II.
In eerste instantie vond ik het jammer dat er geen
livewerk van de Hot Rats Band uit 69 in de doos zat, denk
daarbij even aan de legale/illegale plaat For Sharleena.
Maar uit diverse bronnen dichtbij dé bron begrijp ik dat
zo'n set er ook nog aankomt. Dat geeft de burger rust én
blijdschap.
Het lp-formaat boekwerk bij de doos is mooi verzorgd. De
oude hoes in black & white, het binnenwerk, uitleg van
de tracks in een lettertype dat zelfs op afstand leesbaar
is, de fans worden ouder tenslotte, een aardig tekst van
Matt Groening, een korte, wat zweverige tekst van Ian
Underwood hemzelf, een uitleggende tekst van voornoemde
fotografe Andee Nathanson en een verklarende voetnoot van
de keldergeest Joe Travers. Tevens, niet heel
onbelangrijk, de bron van de naam van Hot Rats en dat
blijkt niemand minder dan Archie Shepp te zijn. Wie had
dat nu gedacht?
Over het Zappalandspel heb ik het maar niet, dat ligt nu
onderin de doos en blijft daar tot het einde der tijden.
Zes cd's die uitpuilen van muziek: 71, 75, 68, 76 69 en 78
minuten. We krijgen wel kwantiteit voor ons geld, want de
box was, zeker in vergelijking met de Halloweengriezels,
best duur. Ondanks al die zes cd's blijven we, geheel in
traditie, zitten met talrijke vragen. Eén beantwoord,
meteen twee nieuwe. Volgens Joe in het boek, is dit alles
wat er is. Er is vooral heel veel pianowerk van Ian
Underwood, maar helemaal niks van zijn houtenwindsessies.
Waar zijn die dan gebleven? Wanneer zijn die opgenomen en
hoe? Waar is dat metselwerk gebleven?
Los hiervan kunnen we rustig stellen dat deze hele doos
één grote ode is aan Underwood. Gelukkig wordt hij
daarvoor separaat bedankt op pagina zes en in de
preambule. Luister maar eens goed wat die man allemaal
laat horen. Je denkt dat het steeds hetzelfde stukje
muziek is, maar Ian is heel goed om binnen die context
talloze variaties op het thema aan te brengen, een andere
vingerzetting, een andere manier van aanslaan, andere
noten in een reeks, andere kleuren. Het blijft verrassend.
Tevens krijgen we een goed kijkje, oortje, op Zappa's
manier van iets voor elkaar krijgen. Hij weet heel goed
wat hij wil, maar leg dat maar eens aan derden uit. Vooral
Ron Selico, die niet zo'n succes bleek, moest zijn spel
behoorlijk aanpassen, zelfs tot en met het compleet
verstoren ervan. Ook bijzonder is te ontdekken dat er
diverse bands tegelijkertijd aan het werk zijn, een beetje
de oude Mothers, maar ook de kleine kring rondom Underwood
met ingehuurde bassist Max Bennett en drummer John Guerin.
CD1 Begint met werk dat we later zouden gaan horen op
Burnt Weenie Sandwich: stukjes 'Little House I Used to
Live In' en idem 'Aybe Sea' die hier nog anoniem door het
leven gaan. De perzikken op sap worden ingeblikt, met
strakke instructies voor Selico. Het werkje 'Arabesque'
blijkt later omgetoverd te zijn tot 'Toads of the Short
Forest' en 'Dame Margret's Son to be a Bride' (hoe kom je
op zo'n titel) werd 'Lemme Take You to the Beach' en aldus
pas negen jaar later van stal gehaald, maar uiteraard
geheel bewerkt. Stel je voor.
Ik vind alle interrupties en herstarts niet erg, denk even
aan de collageachtige structuren van Zappa's oude werk,
bijvoorbeeld Uncle Meat. Het hoort er eigenlijk gewoon bij
als een soort tweede natuur. Tussendoor is trouwens zat
prachtige muziek te horen, zoals de eerdergenoemde
klangfarben van Underwood.
CD2 begint met 'It Must be a Camel'. Veel piano en viool,
nauwelijks of geen gitaar. Plotseling is daar ene
'Natasha'. Die werd later een kleine paraplu. Little
Umbrellas past beter. Mijn site zou ik ook niet bepaald
Natasha hebben willen noemen, dat trekt een ander soort
klandizie vrees ik.
Nog een vreemde eend in de bijt: Bognor Regis. Die naam
zwierf al wel door het zwerk en is uiteindelijk de
grondslag voor een vroege 'Conehead'-versie. 'Conehead'
zouden we pas tegenkomen op You Are What You Is in 1981 en
dan natuurlijk in een metamorfose. Deze cd sluit of met
'Willie the Pimp met nu wel veel gitaarwerk en talloze
variaties van de track zoals we dat kennen. Helemaal top.
CD3 is in zes tracks de opbouw naar 'Transitation'. Die
transitie zouden we niet lang na Hot Rats tegenkomen op
Chunga's Revenge, maar dan als 'Twenty Small Cigars'. Eén
van de nummers die zo ontzettend hoorbaar met gemak
gelinkt konden worden aan Hot Rats. 'Lil' Clanton Shuffle'
kennen we in korte versie al een beetje van The Lost
Episodes. Hier speelt een Mothersachtige band het werk in
ruim twaalf minuten. Underwood is afwezig, maar het is
zonder meer genieten van het werk van Preston en kompanen
Estrada en Black. Don Harris lijkt hier de gast, maar
speelt, zoals overal in deze set met passie én verve. Dat
geldt meteen voor de twee volgende tracks: 'Directly From
My Heart to You', die we in het kort kennen van Weasels
Ripped My Flesh en 'Another Waltz'. Die Waltz is me een
ding, bijna achtentwintig minuten lang walsen we langs
thema's en paden en gaan die vervolgens weer te buiten.
Wat een genot en plezier. Delen ervan kenden we al, maar
dan weer als 'Little House I Used to Live In van Burnt
Weenie Sandwich. Je ontdekt nu ook de bronnen én tevens de
collageknutselpraktijken van Zappa. Wij wisten vroeger
echt helemaal niks.
Op CD4 komt dame Margaret weer opdagen, maar nu met een
andere bassist en drummer. Zoek de zes miljoen
verschillen! De sessies voor 'Son of Mr. Green Genes
worden uitgevoerd mét gitaar en de grote verrassing hier
is 'Big Legs' Bijna drie-en-dertig minuten lang 'The Gumbo
Variations', en nu dus in "full color". Wat een track,
omverwerpend gewoon. Ooit, in 1987, kregen we een paar
minuutjes extra op de Ryko-release en kwamen we uit op
zestien minuten. Hier krijgen we zelfs het dubbele.
Heerlijk! In het boekje staat nu een streep, want we gaan
in de herhalingen, maar dan anders natuurlijk, voor: 'It
Must be a Camel, Arabesque, Transition en Piano Music'.
Bij de laatste track is er een kleine omissie in het boek,
want dít is dé track, tenminste een deel ervan, die we
later zouden terug horen als 'Aybe Sea' op de Sandwich.
Zappa op akoestische gitaar en Underwood op akoestische
piano. Ga maar luisteren. "Avant Garde meneer", zo sprak
mijn neef vroeger.
Stuurman Ahmet legde in een podcast uit dat we nu de
basistracks gehad hadden en daarom overgingen tot de
extra's op CD5 en 6. De eerste zes tracks op CD5 is de
editie van de Rykoset uit 1987. Eigenlijk is die totaal
overruled door de 2012 set, maar toch aardig en grappig en
leuk en vul maar in. Menig Zappanaat heeft dit setje
gewoon nog in de kast staan, tenminste dat denk ik dan.
Fan of niet toch? Maar hoort er dan soort van er toch wel
bij was het argument. Ach.
Dan vervolgen we met: advertenties, de uitleg van de naam
uit een interview met Zappa en nog wat oude mastertracks
voor 'Peaches' en 'Little Umbrellas' en een andere mix van
de 'Clanton Shuffle'.
Het laatste deel, CD6 is het vervolg van CD5, maar begint
met een OMG-verbazingwekkende opening: 'Little Umbrellas'
uit Studio Z.! Ergens opgenomen tussen 1961-1964 met
onbekend personeel. Maar toch. Wat zit er nog meer in het
Studio Z.-vat? Dat hadden we dan ook graag nog even op cd.
Ook vreemd dat 'Little Umbrellas' later 'Natasha' werd
genoemd en vervolgens toch weer Little Umbrellas. Wie is
die Natasha dan? Lag hier al de bron van Hot Rats ook? Al
die vragen!
Op CD6 veel outtakes, snelle mixen, andere mixen, reclame,
een gesprekje van Annie en Cynthia (van de GTO's) over
pooier Willie, het vocale werk van Don van Vliet/Captain
Beefheart, maar dan a-capella. Dit klinkt als een droge
opsomming der delen, maar er is genoeg muziek op disc 6 te
beluisteren, zoals Willie, ruim veertien minuten, twee,
tien-minuten-versies van de Zoon Van die Meneer, 'Bognor
Regis' en 'Arabesque' en nog wat klein grut. Genoeg om
blij mee te zijn.
Zes, lange cd's zorgeloos genieten van prachtige muziek,
Muziek uit een ander tijd, maar inmiddels mooi op kleur
gekomen en vol om te plukken. Verjaard? Niet eens, rijper,
dat wel. Dit werk maakt meteen duidelijk wat er met de
Halloween-boxen mis is, daar gaat het vooral over
kwantiteit, hier over kwaliteit. Hier was Zappa nog
grenzen aan het verleggen, zijn horizon aan het verbreden
en op zoek naar zijn klank en bouwstenen. Hier spat
enthousiasme en warmte vanaf, later zou de muziek,
tenminste in mijn bescheiden optiek, te mechanisch, te
geprogrammeerd worden.
Eerlijkheidshalve moet ik hier wel even opbiechten dat Hot
Rats altijd een van mijn grote favorieten is geweest. Toen
al, meteen in 1969, wat een opwindende plaat was dat toen
en zo anders als de rest. Dat gevoel krijg ik met de
sessies een beetje terug en daar word ik heel, heel blij
van. De sitenaam komt ook niet zomaar uit de lucht vallen
tenslotte.
Maar zelfs dan en toch. The Hot Rats Sessions is een
geweldige set, aanbevolen voor iedereen die van échte
muziek houdt en zich en passant zich wil onderdompelen
onder de infraroodzon. Wie wil dat nou niet in een (wat)
frisse winterperiode?
|
