16
juni 1992
a beat the boots release
cd1: Swiss Cheese
1. Intro
2. Peaches En Regalia
3. Tears Began To Fall/She Painted Up Her Face/Half-A-Dozen
Provocative Squats
4. Call Any Vegetable
5. Anyway The Wind Blows
cd: 2 Fire!
1. Magdalena/Dog Breath
2. Sofa
3. A Pound For A Brown (On The Bus)
4. Wonderful Wino/Sharleena/Cruisin' For Burgers
5. King Kong
6. Fire!
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar,
vocals
Mark Volman: vocals
Howard Kaylan: vocals
Jim Pons: bass, vocals
Don Preston: keyboards
Ian Underwood: keyboards
Aynsley Dunbar: drums
------------------------------------------------------------
recorded at Casino, Montreaux, Switzerland -
December 4, 1971
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven waarbij Zappa
een aantal populaire bootlegs zelf uitbracht. De makers
konden daar weinig tegenin brengen. Nu verdiende Zappa
er bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze één-opéen
over, inclusief ‘artwork’.
|
Zappa’s concert op 4 december 1971 in Montreux
is waarschijnlijk bekender geworden door Deep Purple dan zijn eigen
Mothers. Feit is dat iemand in de zaal vuurwerk afstak, de zaal
geëvacueerd moest worden en tot de grond toe afbrandde, inclusief
alle apparatuur van The Mothers. Deep Purple, aanwezig met hun
opnamestudio, zag het aan en schreef er een song over: ‘Smoke on the
Water’ (Machine Head, 1972). Een deel van de tekst: “Frank Zappa and
the Mothers were at the best place around. But some stupid with a
flare gun burned the place to the ground. Smoke on the water, a fire
in the sky. Smoke on the water...”
Deze uitgave is verdeeld in twee delen, respectievelijk ‘Swiss
Cheese’ (cd1) en ‘Fire!’ (cd2). In de band is George Duke even
afwezig en wordt vervangen door oudgediende Don Preston. Jeff
Simmons is vervangen door Jim Pons. De opening is er een voor
doorzetters. Don Preston (dat denk ik tenminste) bestookt het
argeloze publiek met helse elektronica, pas na ruime tijd neemt
Zappa het over en zet een mooie solo neer. Daarna volgen een aantal
al vaker gespeelde en gehoorde composities. Ze worden vlot en zonder
al teveel flauwekul uitgevoerd. ‘Call Any Vegetable’ wordt
uitgevoerd zoals we kennen van ‘Just Another Band from L. A.’
(1971). De eerste cd is met 37 minuten wat kort en het geluid is wat
‘geknepen’.
‘Fire!’ begint met ‘Magdalena’ en een X-large ‘Sofa’. Op die sofa
kan van alles, maar bijzonder op deze avond is misschien wel dat in
de song gesproken wordt over “sheets of fire”/”Laken von Feuer”. Ze
hadden eens moeten weten. Na alle verbale uitingen is daar eindelijk
een instrumentaal werk in de vorm van ‘A Pound for a Brown’. Zappa
geeft een prima gitaarsolo en dan gaan we weer over tot de orde van
de dag met een medley: ‘Wonderful Wino’/’Sharleena’/’Cruisin’for
Burgers’. De ‘Wino Man’ gaat vergezeld van een kleine gitaarsolo. De
Mothers, lees vooral Don Preston, zetten ‘King Kong’ in, maar dan
gaat het na één minuut mis. Volman roept: “FIRE! Arthur Brown, in
person.” Zappa: “Well if you'll just calmly go towards the exit,
ladies and gentlemen. Go toward the exit, calmly. Please. Calmly,
calmly towards the exit.” Er is nog wat Zwitsers dialect te horen en
dan is het over. Het vervolg was een heftige. Met gehuurde
apparatuur gaf Zappa nog een concert in Londen, maar werd daar van
het podium geduwd. Einde van de Vaudeville-band en voor Zappa een
lang herstel in het verschiet. Daarna keerde hij een stuk serieuzer
terug met ‘Waka/Jawaka’ en ‘The Grand Wazoo’(1972). Maar daarover is
in de ‘Beat the Boots’-reeks niets te vinden.
|