15 september
1978
officiële release - 24
1978 lp-versie
A1. Greggery Peccary
B1. Let Me Take You To The Beach
B2. Revised Music For Guitar & Low Budget Orchestra
B3. REDUNZL
1991/1995 cd-versie
1. The Adventures Of Greggery Peccary
2. Revised Music For Guitar And Low-Budget Orchestra
3. Lemme Take You To The Beach
4. RDNZL
2012 cd-versie
1. The Adventures of Greggery Peccary
2. Lemme Take You To The Beach
3. Revised Music For Guitar & Low Budget Orchestra
4. RDNZL
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar, vocals, percussion
George Duke: keyboards (1, 3, 4)
Bruce Fowler: trombone (1, 3)
Tom Fowler: bass (1, 3)
Chester Thompson: drums (1, 3, 4)
Davey Moire: vocals (3)
Eddie Jobson: keyboards, yodeling (3)
Max Bennett: bass (3)
Paul Humphrey: drums (3)
Don Brewer: bongos (3)
James Youman: bass (4)
Ruth Underwood: percussion, synths (1, 4)
orchestra:
John Berkman: piano (1, 3)
Michael Zearott: piano (1, 3)
Pamela Goldsmith: viola (1, 3)
Murray Adler: violin (1, 3)
Sheldon Sanov: violin (1, 3)
Jerry Kessler: cello (1, 3)
Edward Meares: double bass (1, 3)
Don Waldrop: trombone (1, 3)
Jock Ellis: trombone (1, 3)
Dana Hughes: bass trombone (1, 3)
Earle Dumler: oboe (1, 3)
JoAnn Caldwell McNab: bassoon (1, 3)
Mike Altschul: flute (1, 3)
Graham Young: trumpet (1, 3)
Jay Daversa: trumpet (1, 3)
Malcolm McNab: trumpet (1, 3)
Ray Reed: flute (1, 3)
Victor Morosco: sax (1, 3)
John Rotella: woodwinds (1, 3)
Alan Estes: percussion (1, 3)
Emil Richards: percussion (1, 3)
------------------------------------------------------------
Studio Tan maakt deel uit van de oorspronkelijk geplande Läther
4lp-box. Voor meer info hierover kijk bij Läther.
|
Leer en de crisis. Daarover gaat Studio Tan.
Maar daarover gaan ook Orchestral Favorites, Sleep Dirt en Zappa in
New York en in zekere zin ook Zoot Allures.
Begin 1976 zette Zappa zijn manager en Discreet zakenpartner Herb
Cohen op straat. Iets met geld. Zappa vroeg Warner Bros, de
toenmalige distributeur van zijn Discreet- label, om een project te
mogen doen zonder de bemoeienis van Cohen. Dat mocht en dat werd
Zoot Allures. Omdat er genoeg materiaal lag had Zappa het idee om
alles dat hij klaar had liggen in een doos te doen; vier albums maar
liefst. De naam: Läther. Hij gaf een basistape aan Warner ter
beoordeling. Maar hij had niet gerekend op een het draaiwerk van
Warner. Plotseling besloten ze dat Cohen nog wel iets in de melk te
brokkelen had en dat Zappa vier losse albums, geen box, voor
Discreet moest leveren in verband met contractuele verplichtingen.
Zappa leverde daarop alle vier de platen in één keer en dat is uniek
in de historie. Waarschijnlijk had hij zelf nog zeggenschap over New
York, maar daarna trok hij zijn handen er vanaf of werd hij buiten
spel gezet. Wat Warner Met New York deed is bij de bespreking van
Zappa in New York te lezen. Achter de schermen zocht Zappa contact
met Phonogram Records om Läther als een speciaal project alsnog uit
te brengen en wel op zijn nieuwe ‘Zappa’-label. Maar daar stak
Warner meteen een gerechterlijke stok voor. Warner bracht het
restmateriaal zelf uit op drie lp’s: Studio Tan, Sleep Dirt en
Orchestral Favorites. Alle drie kwamen ze in een crisisverpakking
door Gary Panter en geen enkele vermelding op de hoes van musici en
alle voor ons zo belangrijke trivialia. Jammer voor ons, maar ook
voor Zappa die het vreselijk vond dat de muziek niet klonk zoals de
bedoeling was.
Na diverse rechtszaken kreeg Zappa de rechten op zijn eigen werk
weer terug en kon het zelf uitbrengen. Ondanks dat koos hij er
alsnog voor de hoezen en losse platen te laten voor wat ze waren.
Waarschijnlijk omdat iedereen ze inmiddels zo herkende. Datzelfde
gold voor wie er op mee speelden; we kregen slechts marginale
informatie en niet het totaalplaatje. Wel werden kleine
veranderingen aangebracht, zoals de volgorde en de benaming van
sommige tracks. In een vroege editie van Sleep Dirt werd er zelfs
plotseling gezongen in voorheen instrumentale tracks. Later is dat
weer teruggedraaid.
Hoe Läther had kunnen klinken krijgen we in 1996 te horen als Ryko
een drie-cd-set uitbrengt met het ‘originele’ materiaal. De
officiële 2012-editie is merkwaardig genoeg weer anders.
Studio Tan biedt ons in ieder geval het prachtige verhaal met dito
muziek van een zakenzwijn dat de kalender uitvindt en daarmee
iedereen afhankelijk maakt van de tijd. Een prachtig gegeven. Het
lange stuk roept herinneringen op aan Billy the Mountain. Zappa was
heel goed in dit soort verhalen.
Op de soloplaat van Jean-Luc Ponty, King Kong uit 1970, stond een
mooi werkje: ‘Music for Electric Violin and Low Budget Orchestra’.
In feite keert het stuk in een modernere jas terug als ‘Revised
Music for Guitar and Low-Budget Orchestra’. Het krijgt een Grand
Wazoo-achtige uitvoering. In 1987 verschijnt het stuk op een
compilatiealbum genaamd ‘The Guitar World According to Frank Zappa’.
Die versie heeft enkele drum-overdubs, gedaan door Chad Wackerman.
Zappa was en bleef altijd bezig met zijn werk.
Let Me (Lemme) Take You to the Beach was hier nuis een zeer
plaatselijke hit. Prachtig nummer, lijkt een beetje op het werk uit
Ruben & the Jets of de oude surfmuziek uit Pal-studio. Heerlijk voor
warm weer.
REDUNZL of RDNZL (of RNDZL zoals het fout in het Ryko-boekje stond)
is een veelzijdig nummer met gitaarsolo, percussie en een scala aan
muziekstijlen.
Ondanks de crisis was en is Studio Tan een erg geslaagde plaat. Dat
komt dan niet door Warner, maar gewoon door Zappa die al die
prachtige muziek al had klaarliggen.
er een box van de groep met Mark & Howie/Flo & Eddie/The Vaudeville
Band gaan we bijna richting Beat the Boots. Daar is de meerderheid
ook van deze band. Vragen heb ik massa's. Die stukken met John &
Yoko staan toch ook al op 'Playground Psychotics'? Niet bepaald een
hoogtepunt in de muziekhistorie toch? Op diezelfde cd staat ook al
werk op uit de Rainbow, Londen; het concert waar Zappa van het
podium geduwd werd. We gaan dus aardig wat dubbelen. Maar dan wel
met nieuwe mensen aan den knoppen, inclusief een heel bijzondere,
Eddie Kramer. De man die we kennen van de albums van Jimi Hendrix.
Ach, Zappa had Hendrix' gitaar ook al, dus.
|