11 mei 1981
officiële release - 31 / 32 / 33
1981 lp-versies / box-versie
Shut Up 'N Play Yer Guitar
A1. Five-Five-Five
A2. Hog Heaven
A3. Shut Up 'N Play Yer Guitar
A4. While You Were Out
B1. Treacherous Cretins
B2. Heavy Duty Judy
B3. Soup 'N Old Clothes
Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
A1. Variations On The Carlos Santana Secret Chord Progression
A2. Gee, I Like Your Pants
A3. Canarsie
A4. Ship Ahoy
B1. The Deathless Horsie
B2. Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
B3. Pink Napkins
Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer Guitar
A1. Beat It With Your Fist
A2. Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer Guitar
A3. Pinocchio's Furniture
A4. Why Can't Johnny Read
B1. Stucco Homes
B2. Canard Du Jour
2012 cd-versie
disc 1
Shut Up 'N Play Yer Guitar
1. Five-Five-Five
2. Hog Heaven
3. Shut Up 'N Play Your Guitar
4. While You Were Out
5. Treacherous Cretins
6. Heavy Duty Judy
7. Soup 'n Old Clothes
Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
8. Variations On The Carlos Santana Secret Chord Progression
9. Gee, I Like Your Pants 2:30
10. Canarsie
11. Ship Ahoy
disc 2
1. The Deathless Horsie
2. Shut Up 'N Play Yer Guitar Some More
3. Pink Napkins
Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer Guitar
4. Beat It With Your Fist
5. Return Of The Son Of Shut Up 'N Play Yer Guitar
6. Pinocchio's Furniture
7. Why Johnny Can't Read
8. Stucco Homes
9. Canard Du Jour
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead guitar on all tracks, except 2-9:
bouzouki
Ike Willis: rhythm guitar (1-1, 1-2, 1-3, 1-5, 1-6,
1-7, 1-8, 1-9, 2-1, 2-2, 2-4, 2-5, 2-6, 2-7)
Ray White: rhythm guitar (1-2, 1-6, 1-7, 1-8, 2-3,
2-4, 2-6)
Steve Vai: rhythm guitar (1-2, 1-6, 1-7, 1-8, 2-4,
2-6)
Warren Cucurullo: rhythm guitar (1-1, 1-3, 1-4,
1-9, 2-1, 2-2, 2-5, 2-7, 2-8), electric sitar (1-5, 1-10)
Denny Walley: rhythm guitar (1-1, 1-3, 1-5, 1-9,
2-1, 2-2, 2-5, 2-7)
Tommy Mars: keyboards (1-1, 1-2, 1-3, 1-5, 1-6,
1-7, 1-8, 1-9, 2-1, 2-2, 2-4, 2-5, 2-6, 2-7)
Peter Wolf: keyboards (1-1, 1-2, 1-3, 1-5, 1-9,
2-1, 2-2, 2-5, 2-7)
Bob Harris: keyboards (1-2, 1-6, 1-7, 1-8, 2-4,
2-6,
Ed Mann: percussion (1-1, 1-3, 1-5, 1-9, 2-1, 2-2,
2-5, 2-7,
Arthur Barrow: bass (all, except: 1-4, 1-10, 1-11,
2-3, 2-8, 2-9)
Vinnie Colaiuta: drums (all, except: 1-11, 2-3,
2-9)
Eddie Jobson: keyboards (2-3)
Patrick O'Hearn: bass (1-10, 2-3)
Roy Estrada: bass (1-11)
Terry Bozzio: drums (1-11, 2-3)
André Lewis: keyboards (1-11
Jean-Luc Ponty: baritone violin (2-9)
|
Zappa, gitaar. Het spreekt bijna vanzelf, het
staat op elke plaat van hem of the Mothers. Wij - de fans - vonden
hem een goede gitarist, al vanaf Freak Out. Door de jaren heen
volgden we zijn soli, groeiden en leefden mee met elke gitaristische
uitspatting. Dat waren er veel!
Toch vond Zappa zelf dat hij wat meer op de kaart kon staan als het
ging om zijn kwaliteiten als gitarist, maar dan dus voor derden. In
eerste instantie bracht hij daarom in Amerika een plaat uit met
alleen gitaarsolo's: Shut Up 'n Play Yer Guitar. De solo's waren uit
de, meestal, liveopnamen gesneden en achter elkaar gemonteerd, soms
voorzien van enige korte tussenwerpsels die nog over waren van zijn
Läther-box-plan. Het bleek een enorm succes en al snel volgde in
Amerikaanse traditie: Shut Up 'n Play Yer Guitar Some More en Return
of the Son of Shut Up 'n Play Yer Guitar.
De elpees hadden identieke hoezen, alleen verschillend getint. De
fans in Europa wilden ook wel genieten van dit trio en gelukkig
bleek de Nederlandse(!) maatschappij CBS het geheel uit te brengen
in een 3lp-box, met de originele buitenhoezen nu als binnenhoezen en
daarbij een mooi boekwerkje met een extra tekst geschreven door John
Swenson van Guitar Magazine. Opnieuw een groot succes en een
onverwachte boemerang-actie, want nu moesten de fans in Amerika de
doos ook hebben! Zo gaat dat in muziekland.
Inmiddels hebben/hadden we een 3cd-versie die de originele
verpakking aardig benaderd, jammer alleen dat de referentie-versie
uit 2012 het dooske aan de kant schuift ten gunste van een plastic
bakje.
De meeste solo's komen uit 1979/1980 en veel daarvan weer uit
London. Dat heeft te maken met het simpele feit dat daar meestal een
mobiele studio beschikbaar was en op andere plaatsen niet.
De stukken in de doos laten een veelzijdige Zappa horen. Indertijd
riepen de leken dat één persoon niet zo veelzijdig kon zijn. Wij
wisten allang beter. All Music's (de website) recensent Sean
Westergaard schreef bemoedigend over deze box: "Frank Zappa was one
of the finest and most underappreciated guitarists around." Ha!
Om alles achter elkaar te draaien is wat veel, gedoseerd is het
uitstekend te doen. Ship Ahoy was/is een van de meest opmerkelijke
solo's, net als Pink Napkins en Stucco Homes (een Zappa-alias).
Wellicht de meest opmerkelijke: Canard du Jour waar Zappa bouzouki
speelt en Jean-Luc Ponty zijn baritonviool. Het is een beetje gek
stuk. Van mij hadden wel meer van dit soort rariteiten op de platen
mogen staan, Zappa soleert immers al vanaf begin jaren zestig. In
die zin is deze box met vooral recent werk, wat 'scheef' te noemen.
Aan de andere kant kreeg hij juist naar aanleiding van deze set meer
aandacht en lof. Missie geslaagd dus. Zelfs zo dat later nog een
dubbel-cd verscheen"Guitar" en nog weer later (veel later - veel te
laat ook) "Trance Fusion".
Zappa was een onnavolgbare gitarist. Zijn improviserende solo stijl
is uniek te noemen. Van veel gitaristen ontvangt hij daarom ook veel
lof en wij doen gewoon mee: Zappa? Gitaar!
|
