16 juni 1992
a beat the boots release
1. Feet Light Up
2. Bacon Fat
3. A Pound For A Brown On The Bus
4. Sleeping In A Jar
5. The Wild Man Fischer Story
6. I'm The Meany
7. Valarie
8. King Kong
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead guitar/vocal
Lowell George: guitar/vocal
Roy Estrada: bass/vocal
Don Preston: keyboards/electronics
Buzz Gardner: trumpet
Bunk Gardner: tenor sax
Motorhead Sherwood: baritone sax
Jimmy Carl Black: drums
Arthur Dyer Tripp III: drums
Larry "Wild Man" Fischer: guest
vocals
------------------------------------------------------------
Recorded at California State University, Fullerton, CA -
November 8, 1968
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven waarbij Zappa
een aantal populaire bootlegs zelf uitbracht. De makers
konden daar weinig tegenin brengen. Nu verdiende Zappa
er bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze één-opéen
over, inclusief ‘artwork’.
|
Onze man uit de hemel staat in zijn lange jas
naast zijn vrouw Gail bij een industrieterrein lijkt het. Het is een
stadion weten we uit een breder perspectief. We zitten qua band in
1969 in een wat vreemde bezetting met gitarist Lowel George, die uit
de beginperiode, Freak Out, en zonder Ian Underwood, want die is
ziek. Dat Wild Man Fisher hier ergens te gast is, is op zich niet
vreemd. Zappa maakte een, wat problematisch, album met heer Fisher:
‘An Evening with Wild Man Fisher’ (april, 1969). Zappa ‘vond’ Fisher
ergens langs de straat al zingend/declamerend en dacht dat het wel
interessant was een album met hem uit te brengen. De meningen
daarover verschillen nog tot vandaag de dag. Vanwege enige
‘promotie’ draafde Fisher af en toe op bij concerten, totdat hij mot
kreeg met Zappa. Daarna was het over.
Zappa wil een goed geluid en vraagt de mensen die direct voor de
speakers staan daar weg te gaan. Een voorbode. Het concert in
Fullerton, een veel gebootlegd concert, begint met ‘Bacon Fat’. Dat
nummer zouden we in officiële setting pas gaan horen op ‘Broadway
the Hard Way’ (1988). Maar uit vele bootlegs weten we dat hij het
werk vaak speelde. Vervolgens krijgen we een flinke portie ‘Uncle
Meat’ met ‘A Pound for a Brown on the Bus’, ‘Sleeping in a Jar’ en
‘King Kong’. Zappa kondigt de eerste zo aan: “Okay this is one of
those songs that is bound to sound funny without the alto sax but
what the heck. This is a tune from our eh new album which is gonna
be out in a couple of weeks called 'Uncle Meat' it's an album of the
music of the Mothers movie of the same name. And the name of this
piece is 'the string quartet'. String quartet. Ready?” Maar dat
‘String Quartet’ kreeg uiteindelijk een nieuwe naam. Het is
instrumentaal werk met tenorsax- (Gardner) en gitaarsolo (Zappa).
Het nummer stopt abrupt. Heerlijk zo’n bootleg en wordt dan met een
versnellende tape weer gestart. Roy Estrada gaat los en dan zitten
we al in de volgende track met opnieuw een lange gitaarsolo. Zo’n
heerlijke solo uit deze tijd met wah-wah-pedaal. Zappa laat dan al
horen een uitstekend gitarist te zijn. Ik moet eerlijk bekennen dat
dit soort vroege solo’s bij mij favoriet zijn, al speelde hij in
latere jaren waarschijnlijk betere. In het intermezzo treedt Fisher
op. Gelukkig duurt het niet al te lang…, maar hij krijgt wel ruim
applaus. The Mothers of Invention beginnen met Valarie, maar pas na
een hilarisch, verbaal intro van Zappa. De rest van de cd, 31
minuten, bestaat uit ‘King Kong’. De intro van dit nummer, de
preambule, is vergelijkbaar met die op ‘Tis the Season to be Jelly’.
Deze ‘King Kong’ bestaat vooral uit gitaarsolo’s, met tussendoor een
sax- (Gardner) en een pianosolo (Preston).
Door zo’n lange ‘King Kong’ kom je wel een beetje in ‘nirvana’. Al
met al en ondanks de soms wat matige geluidskwaliteit en wat
plotselinge starts en stops is deze cd een mooi aanvulling op de
reguliere collectie.
|
