13 mei 1968
officiële release - 3 *
1967 niet uitgebrachte
Capitol-versie
Program one: Tableaux
A I. Sink Trap
A II. Gum Joy
A III. Up and Down
A IV. Local Butcher
Program two: Tableaux
B V. Gypsy Airs
B VI. Hunchy Punchy
B VII. Foamy Soaky
B VIII. Let's Eat Out
B IX. Teenage Grand Finale
1968 lp-versie
A1. Lumpy Gravy - part one
B1. Lumpy Gravy - part two
1995 Ryko cd - version:
Lumpy Gravy - part one
1. The Way I See It, Barry
2. Duodenum
3. Oh No
4. Bit Of Nostalgia
5. It's From Kansas
6. Bored Out 90 Over
7. Almost Chinese
8. Switching Girls
9. Oh No Again
10. At the Gas Station
11. Another Pickup
12. I Don't Know If I Can Go Through This
Again
Lumpy Gravy - part two
1. Very Distraughtening
2. White Ugliness
3. Amen
4. Just One More Time
5. A Vicious Circle
6. King Kong
7. Drums Are Too Noisy
8. Kangaroos
9. Envelops the Bath Tub
10. Take Your Clothes Off
2012 cd-versie
1. Lumpy Gravy - part one
2. Lumpy Gravy - part two
------------------------------------------------------------
The Abnuceals Emuukha Electric Symphony
Orchestra & Chorus
Frank Zappa: composer,
conductor
Sid Sharp: conductor
Paul Smith: piano, celeste, harpsichord
Mike Lang: piano, celeste, harpsichord
Lincoln Mayorga: piano, celeste,
harpsichord
Pete Jolly: piano, celeste, harpsichord
John Guerin: drums
Frank Capp: drums
Shelly Manne: drums
Emil Richards: percussion
Gene Estes: percussion
Alan Estes: percussion
Victor Feldman: percussion
Kenneth Watson: percussion
Thomas Poole: percussion
Ted Nash: woodwinds
Jules Jacob: woodwinds
John Rotella: wodwinds
Bunk Gardner: woodwinds
Don Christlieb: woodwinds
Gene Cipriano: woodwinds
Arthur Maebe: french horn
Vincent DeRosa: french horn
Richard Perissi: french horn
Arthur Briegleb: french horn
David Duke: french horn
George Price: french horn
Jimmy Zito: trumpet
Kenneth Shroyer: trombone
Lew McCreary: trombone
Jim Helms: guitar
Tommy Tedesco: guitar
Tony Rizzi: guitar
Al Viola: guitar
Dennis Budimir: guitar
Bob West: bass
John Balkin: bass
Jimmy Bond: bass
Lyle Ritz: bass
Chuck Berghofer: bass
Arnold Belnick: strings
Harold Bemko: strings
Joseph DiFiore: strings
Jesse Ehrlich: strings
James Getzoff: strings
Philip Goldberg: strings
Harry Hyams: strings
Ray Kelly: strings
Jerome Kessler: strings
Alexander Koltun: strings
Bernard Kundell: strings
William Kurasch: strings
Leonard Malarsky: strings
Jerome Reisler: strings
Joseph Saxon: strings
Ralph Schaeffer: strings
Leonard Selic: strings
Tibor Zelig: strings
CHORUS:
Louie the Turkey, Ronnie Williams, Dick
Barber, Roy Estrada, Spider, Motorhead, JK & Tony, Maxine, Gilly,
Becky, Maxine, All Nite John & the other John, Cal, Pumpkin (=Gail),
Larry Fanoga, Monica, Eric Clapton & Charlotte, Jimmy Carl Black,
Sammy, Harold, Charlie, Bruce and the rest of the guys from Atlanta.
------------------------------------------------------------
Is this Phase 2 of We're Only in it for
the Money?
------------------------------------------------------------
*
Officiële release nummer 3. In werkelijkheid is We're Only in it for
the Money (#4) een paar maanden eerder uitgebracht dan Lumpy Gravy.
|
Zappa begon met Lumpy Gravy eigenlijk meteen
na Freak Out. Capitol A&R-man Nick Venet zag een soloproject met
Zappa wel zitten. Hij dacht dat als Zappa een instrumentaal album
zou opnemen en alleen als componist of dirigent zou werken zijn
huidige platenmaatschappij daar geen bezwaar tegen zou hebben. Zappa
vertrok naar New York. In december 1966 startten de opnames in
Capitol's Recording Studios LA, gevolgd door een sessie in Apostolic
Studio, New York in februari 1967. Geen band, maar een vijftigtal
muzikanten onder de naam Abnuceals Emuukha Electric Symphony
Orchestra & Chorus. Capitol's plan was de plaat in augustus uit te
brengen. Een platennummer werd aangevraagd en de hoes ontworpen. Op
dat punt dreigde MGM, Zappa's toenmalige maatschappij met de
rechter. Resultaat: Capitol leverde een kopie van de eindtape aan
MGM, zodat die de opnamen later op het eigen Verve-label kon
uitbrengen. Alleen... de tape die MGM ontving was van slechte
kwaliteit en men kon er dus niets mee. Het enige dat restte was een
testpersing met daarop een mogelijke single: SinkTrap/Gypsy Airs.
Zappa kon en wilde dit werk op deze manier niet uitbrengen, maar de
soloplaat lag hem na aan het hart. Het was immers een prima kans om
de muziek te laten horen die hij altijd al had willen maken: muziek
met een orkest. In elf dagen tijd verbouwde hij de originele opnamen
door stukken weg te halen, nieuwe toe te voegen, rockstukken erbij
(dan nog niet bekende thema's van Oh No, King Kong en Take Your
Clothes Of When You Dance) en 'vreemde' gesprekken met Mothers en
vrienden op te nemen in een vleugel met daaroverheen een doek. Door
dat doek ontstond in de klankkast een aparte geluidsresonantie.
Daarnaast vroeg hij andere musici klassieke/jazzy stukken te spelen.
Dat gebeurde onder leiding van Sid Sharpe. Alle 'blokken' - zo
noemde Zappa de verschillende elementen - werden aangevuld met
stukken uit Zappa's Studio-Z periode.
Zappa had nog eens negen maanden nodig om tot een goed
eindresultaat te komen. Lumpy Gravy werd niet echt gewaardeerd op
het moment dat de plaat uitkwam, maar kenners en de echte Zappanaten
weten wel beter.
Middels denkwolkjes werden Lumpy Gravy en We're Only in it for the
Money aan elkaar gekoppeld, phase 1 - phase 2. ja, op Money staan
weer stukken, restjes, van Lumpy Gravy. Money heeft ook de
collage-achtige stijl van Lumpy.
De oude bekende Lumpy Gravy ken ik als elpee nog met het erg foute
opschrift op de voorkant: Francis Vincent Zappa. Zappa dacht dat hij
zo genoemd was door zijn vader en hij vond dat vreselijk. Later
bleek dat niet zo te zijn en is het van alle toekomstige hoezen
verwijderd. Grijsgedraaid heb ik die plaat. Later kregen stukjes
echte namen of werden herkend en nog later zelfs herleid tot
pre-Mothers/Zappa muziek (surf).
De gesprekken vonden dus plaats in een vleugel met een zandzak op de
pedalen voor de vibraties van de snaren. Dat was in feite zo bizar
dat pas met de technieken uit de jaren '90 elementen daarvan
verwerkt konden worden in Civilization Phaze III. De gesprekken op
Lumpy Gravy gaan over werken, benzinestations, Zappa's theorie over
de Big Note (alles in dit universum is muziek, immers een grote noot
die vibreert geeft trillingen en dat is ook muziek - een John Cage
invloed...).
Op de binnenhoes in echte Cal Schenkel-collagestijl zien we Schenkel
zelf met een arm om een etalagepop en Sid Sharp in dirigeerpose.
Tussendoor gemonteerd een negatief beeld van Roy Estrada om nog eens
extra de link naar We're Only in it for the Money te benadrukken. De
titel schijnt te maken te hebben met een reclame voor instant-saus
van: Aloma Linda Gravy Quick, en als je dan niet goed roert krijg je
klontjes.
Lumpy Gravy is niet alleen Zappa's faviriete album ooit, het is
tevens 'basic Zappa' en daarmee verplicht voor iedereen die iets
meer met diens muziek wil.
p.s.
April 2018 - Record Store Day - bood de fans van Lumpy Gravy een
kleine verrassing. De Capitol-versie, de ooit bedoelde allereerste,
echte versie van Lumpy Gravy wordt in beperkte oplage uitgebracht op
vinyl met daaromheen de authentieke hoes. Smullen dus. Zelfs als je
geen pick-up hebt is het een kleinood, collector's item of wat dan
ook. Voor de minder nostalgisch ingestelden: die muziek is ook te
vinden op de 3cd-set Lumpy/Money.
|
