21 december
2005
officiële release - 75
2005 / 2017 cd-versie
1. Mormon Xmas Dance Report
2. Prelude To "The Purse"
3. Mr. Clean (Alternate Mix)
4. Why Don'tcha Do Me Right?
5. The Muthers/Power Trio
6. The Purse
7. The Moon Will Never Be The Same
8. GTR Trio
9. Suckit Rockit
10. Mousie's First Xmas
11. The Uncle Frankie Show
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitars, drums, voice, vocals, d.j.
Kay Sherman: voice
Ray Collins: voice
Floyd: vocals
Les Papp: drums
Paul Woods: bass
Bobby Saldana: bass
Al Surratt: voice
Mr. Clean: vocals
Paul Buff: electric piano, bass
------------------------------------------------------------
1: Ontario, CA, December, c. 1962
2: probably Ontario, CA, c. 1962
3: Pal Studio, Cucamonga, CA, c. August, 1963. Alternate mono mix of
the single released in 1964
4: Pal Studio, Cucamonga, CA, c. 1963
5: The Saints 'N Sinners, Ontario, CA, c. 1964
6: probably Ontario, CA, c. 1962
8: Studio Z, Cucamonga, CA, March 25, 1965
9: probably Ontario, CA, c. 1962
11: Studio Z, Cucamonga, CA, c. late 1964. Part of a series recorded
for air on KSPC, Pomona College, Claremont, CA.
------------------------------------------------------------
Joe's XMasage is uitgebracht op Zappa's verjaardag.
|
Joe's Xmasage is de derde in de serie
VAULTernative Records met opgravingen door Joe Travers. We gaan met
deze set ver terug tot begin jaren zestig. Denk hierbij aan PAL
Studio met Paul Buff en consorten, maar ook aan Studio Z. De muziek
die er gemaakt wordt zit een beetje in de geest van de tijd en is
nog lang niet zo geavanceerd.
Mr. Clean en Why Dont'cha Do Me Right kennen
we al van andere cd's. Dit zijn prima, andere, monoversies. Verdere
muziek wordt verzorgd door The Muthers, het Power Trio, bestaande
uit Zappa, Les Papp en Paul Woods. Prettig werk. Geldt ook voor het
GTR-trio, bestaande uit Zappa, Woods en Bobby Saldana. Ze worden
vergeleken met The Cream, dat andere power-trio, maar dat vind ik
wat ver gaan, zeker in het stadium waarin deze bands zich bevinden.
Varèse's invloed is aanwezig op twee
ministukjes: The Moon Will Never Be The Same en Mousie's First XMas
(samen 2 minuten). Het totale aanbod muziek beslaat ongeveer de
helft van de cd.
Gail’s humor is duidelijk de mijne niet.
Luister eens naar ‘The Purse’ een stuk dat bijna 14 minuten (!)
geklets is. Het laat haar over de grond rollen van het lachen. Ik
heb zelfs nog niet één keer hoeven glimlachen. Joe ontbrak het ook
aan humor en had haar verzocht dit nummer maar niet op de cd te
zetten, maar ja, iets met nostalgie waarschijnlijk.
De massage voor onze oren biedt nog meer: een
interview van Gail met FZ over een Mormoons kerstfeest (wat een
kinderlijk stemmetje heeft die Gail eigenlijk). Dit stukje is
redelijk leuk.
Het enige stuk dat redelijk grappig is, is
‘The Uncle Frankie Show’ (12 minuten) waarin een jonge Zappa een
heuse radiovoorstelling weggeeft, met vele varianten op zijn plan
voor een heuse rock & roll-opera getiteld: ’I Was a Teenage
Maltshop.’ Dat waren nog eens tijden.
De uitleg in het cd-boekje is mager. Dat geldt
voor uitvoerenden, jaartallen; dat soort dingen die ik eigenlijk wel
wil weten. De kerstlink snap ik niet helemaal, of komt het alleen al
door Mousie en Mormon? Maar dan nog, ik associeer kerst niet echt
met Zappa, ik zie hem al gezellig onder de kerstboom zitten met zijn
familie in een berg pakjes.
Joe's Xmasage is een wat ambivalente;
interessant voor geschiedkundigen en archeologen, iets minder voor
muzieklui. Maar dan wel weer geschikt voor de Zappa-die-hard-fans.
|
