22 september
2011
officiële release - 90
2011 / 2017 cd-versie
1. Feeding The Monkies At Ma Maison
2. Buffalo Voice
3. Secular Humanism
4. Worms From Hell
5. Samba Funk
2015 lp-versie
A1. Feeding The Monkies At Ma Maison
B1. Buffalo Voice
B2. Secular Humanism
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: Synclavier DMS
Moon Zappa: featured vocalist
------------------------------------------------------------
Melty, Melty. Delicious. Nutritious. Icy Hot. Zappa at the
Synclavier
Melt your ears with your own mad digital experience. For those of
you that don't want to know what sex this is, don't read the
followin (tracks...).
------------------------------------------------------------
"This Album is dedicated to Maestros Pierre Boulez and Elliott
Carter & Halo Zappa."
------------------------------------------------------------
"The Beverly Hills restaurant, Ma Maison, was often referred to as
"the clubhouse to the stars". After a bizarre lunch there in the mid
1980s, I was compelled to do a painting based on my experience.
Frank first saw the painting in 1985 at my New York studio and
immediately expressed his desire to use the image for a new album
cover. Unfortunately, it never came to fruition during his lifetime.
Now thirty years later, the fact that it is finally happening makes
me smile and gaze toward heavens.", John Alexander, 10 July 2015
------------------------------------------------------------
Bij de re-release kreeg dit album een nieuwe cover
|
Feeding The Monkies at Ma Maison, een
Synclavier-album is de brug tussen twee andere Synclavier-albums:
Jazz from Hell en Civilization Phaze III. Eigenlijk zou de muziek op
vinyl zijn verschenen met het kunstwerk van John Alexander op de
voorkant. Dat is uiteindelijk pas gelukt in 2015. De lp kwam vier
jaar na de cd op de markt. Iets met tijdgeest denk ik.
Alexander legt uit dat Zappa zo weg was van zijn schilderij: een
cluphuis voor sterren. Misschien wel Michael Jackson met zijn aap.
Dat verklaart de naam dan meteen ook.
De hoes van de cd-versie is daarentegen kinderlijk, geinig, zo'n
semi-3D kaart die diepte suggereert bij beweging. Maar dit is geen
echte Zappa-hoes, vind ik. Zappa heeft wèl iets met ijs, zie ook
Bongo Fury, maar zo’n simpele hoes als dit? Mwah...
De eerste drie tracks, uit ongeveer 1986, waren ‘gemasterd’ door
Zappa zelf voor de eerder genoemde lp. Nadat de Synclavier bij Zappa
in diens kelder geïnstalleerd was werkte hij als een bezetene.
Schuren, schaven, slijpen, schikken en knippen. Lange nummers werden
gekortwiekt en complexer gemaakt. Buffalo Voice ging zo van 11:35
minuten (original version) naar 5:12 minuten (Civilization-version).
Datzelfde gold voor Secular Humanism; van 6:37 naar 2:41. Zappa had
hierbij een duidelijke visie en ik kan zeker niet beweren dat hij
ongelijk had. Minder is meer immers.
Worms from Hell is geen onbekende, dat 'liedje' kwam al voor als
begintune van de video "Video from Hell". Op deze cd staat de
complete versie en die is langer. De andere twee nummers zijn nieuw
voor ons. Todd Yvega beschrijft alles uitgebreid in de liner-notes.
Helder, duidelijk, to the point.
De muziek is opgedragen aan Pierre Boulez, Elliot Carter (ga maar
luisteren!) en ene Halo Zappa.
Ondanks het feit dat dit in feite een soort tweedehands product is
met ooit 'afgekeurde' versies, is het een boeiend geheel. Density
21.5, het fluitstuk van Edgard Varèse, daar moest ik regelmatig aan
denken. Misschien nog meer aan het woord 'dense' music. Dichte
muziek, ongrijpbaar, duister, maar in positieve zin. Een soort
prettige beklemming. Knap is het dan om die weer te verdichten tot
nog compactere versies. Als je erin zit is het moeilijk je ervan los
te scheuren. Dan heb je te maken met krachtige muziek. Genoeg
muzikaal voer dus met dit album en niet alleen voor ‘monkies’.
|
