16 augustus
2002
officiële release - 70
2002 / 2017 versie
1. Hordern Intro (Incan Art Vamp)
2. Stink-Foot
3. The Poodle Lecture
4. Dirty Love
5. Filthy Habits
6. How Could I Be Such A Fool?
7. I Ain't Got No Heart
8. I'm Not Satisfied
9. Black Napkins
10. Advance Romance
11. The Illinois Enema Bandit
12. Wind Up Workin' In A Gas Station
13. The Torture Never Stops
disc 2
1. Canard Toujours
2. Kaiser Rolls
3. Find Her Finer
4. Carolina Hard-Core Ecstasy
5. Lonely Little Girl
6. Take Your Clothes Off When You Dance
7. What's The Ugliest Part Of Your Body?
8. Chunga's Revenge
9. Zoot Allures
10. Keep It Greasy
11. Dinah-Moe Humm
12. Camarillo Brillo
13. Muffin Man
14. Kaiser Rolls (Du Jour)
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: guitar, vocals
Napoleon Murphy Brock: tenor sax, vocals
Andre Lewis: keyboards, vocals
Roy Estrada: bass, vocals
Terry Bozzio: drums, vocals
and:
Norman Gunston: harmonica (1-13)
------------------------------------------------------------
Recorded live in Sydney, Hordern Pavilion, 1976, January 20th.
------------------------------------------------------------
Fans die op de hoogte waren van deze aanstormende set konden het
project meefinancieren. In ruil kwam je naam dan in het boekje te
staan. Het is even zoeken tussen al die namen en kleine letterjes,
maar inderdaad....
|
FZ:OZ is de eerste set op het door de
Zappa-familie bedachte ‘Vaulternative Records label’; een label
waarop van alles Zappa zou kunnen uitkomen. Zappa met kleine band in
Australië in 1976 bijt het spits af. ‘OZ’ spreek je uit als
‘ooh-zee’ en klinkt als de uitspraak van ‘Aussie’; een inwoner van
Australië.
De cd kwam niet zomaar tot stand; er waren opnamen van dit concert
gemaakt op tape-desks. De tapes moeten af en toe vervangen worden
door nieuwe en die wisselmomenten zijn dus niet geregistreerd. De
oplossing was niet al te ingewikkeld, de ‘gaten’ in de opnames zijn
opgevuld met bootleg-opnames. Dat geeft soms wel een wisselend
audiobeeld, maar: ‘what the hey…’
Vee liedjes waren op het moment dat ze gespeeld werden in 1976 nog
nieuw of niet op geluidsdrager verschenen, anderen duiken nu hier
pas voor het eerst op, zoals ‘Kaiser Rolls’. Die rollen zelfs twee
keer, een keer live en een keer in een oefensetting.
Canard Toujours werd later omgedoopt tot ‘Kreega Bondola’ en nog
weer later tot ‘Let’s Move to Cleveland’. Wat is in een naam
uiteindelijk? Dat geldt ook voor de gitaarsolo van Zoot Allures die
we eigenlijk al kennen als ‘Ship Ahoy’ van Shut Up 'n Play Yer
Guitar.
Gitaarsolo’s zijn er op deze set genoeg: Filthy Habits, Black
Napkins, Chunga's Revenge, Zoot Allures en dan heb ik het nog niet
over de kortere soli tussendoor. Logisch natuurlijk, want er staat
weinig volk op het podium om te soleren.
Een belangrijke rol is er voor Terry Bozzio, de leuke, kleine
drummer. Drums zijn altijd belangrijk geweest voor Zappa en Bozzio
jaagt de zaak soms aardig op. Zijn spel beïnvloed ook Zappa’s
gitaarspel in positieve mate.
Roy Estrada wordt altijd wat onderschat in zijn rol als bassist,
maar in deze setting komt pas goed uit de verf wat hij allemaal doet
en dat is niet alleen het inkleuren van de vlakjes.
Nappie, Napoleon Murphy Brock, is in zijn element, maakt grapjes,
minder dan op Roxy, maar is toch duidelijk present; misschien nu
meer als de muzikant die hij eigenlijk is. De enige die nog steeds
niet zo opvalt is André Lewis. Hij is er wel, soms met een prachtige
solo, zoals op The Illinois Enema Bandit, maar zoals eerder gezegd
niet zó sterk op de voorgrond als de andere keyboardspelers in
FZ-bands.
Aan de minimale hoes ben ik gewend geraakt; het is niet de mooiste,
maar ach... Jammer vind ik dat er geen foto's van deze band op de
hoes staan.
FZ:OZ is een prima cd is die ik zonder enige twijfel iedereen kan,
misschien zelfs wel moet - aanraden.
|
