16 juni 1992
a beat the boots release
1. Stinkfoot/Dirty Love/Wind Up Workin' in a Gas Station
2. The Torture Never Stops/City of Tiny Lights
------------------------------------------------------------
Frank Zappa: lead
guitar/vocals
Ray White: guitar/vocals
Eddie Jobson: keyboards
Patrick O'Hearn: bass
Terry Bozzio: drums
------------------------------------------------------------
recorded at Cobo Hall, Detroit, Michigan - November 19,
1976
-----------------------------------------------------------
‘Beat the Boots’ is een serie cd-uitgaven waarbij Zappa
een aantal populaire bootlegs zelf uitbracht. De makers
konden daar weinig tegenin brengen. Nu verdiende Zappa
er bovendien zelf nog wat aan. Hij nam ze één-opéen
over, inclusief ‘artwork’.
|
Deze cd biedt ons een band die we legaal
nauwelijks of niet in de collectie hebben. Het is de groep rondom
‘Zoot Allures’ (1976), maar dan toch net weer niet. Terry Bozzio en
Patrick O’Hearn, hier on stage, staan ook op de hoes van ‘Zoot
Allures’, net als Andre Lewis, maar die horen we live pas op ‘FZ:OZ’
(2002). Hier horen we Eddie Jobson, maar ook Ray White. Op ‘FZ:OZ’
horen we Napoleon Murphy Brock. Beide albums spelen zich binnen
hetzelfde jaar (1976) af, maar dan – geheel in stijl - toch heel
anders.
De voor Zappa’s doen kleine band biedt volop ruimte voor lange
(gitaar-)solo’s en die krijgen we dan ook meteen al in het eerste
nummer: ‘Stink Foot’. Zappa moet zijn frustratie wellicht even kwijt
in deze solo want tijdens het zingen van de tekst, kort daarvoor,
speurt zijn oog iets in het publiek: “Hey listen buddy if you're
gonna sell t-shirts don't do it in the middle of the concert, take
'em outside some place. Anybody else who's walking around in the
audience with t-shirts, get the fuck outta here. That pisses me off!
I didn't know such things existed. A guy walking in front off the
stage with a fucking t-shirt to sell to somebody. Well you live and
learn.” Zonder er verder meer woorden aan vuil te maken vervolgt hij
de song op aangepaste wijze: “… Scientists call these T-shirts
"Bromedrosis", and well they should. But us regular folks, who might
wear a tennis shoes or an occasional Python Booth know this
exquisite little inconvenience by the name of Commercialism… “ Zappa
was daar heel goed in. Dat horen we ook terug in het verhaal van
‘The Poodle Lecture’. Een verhaal dat dagelijks gemodificeerd werd.
De eerste set, lees lp-kant A, sluit af met ‘Dirty Love’ en ‘Wind Up
Workin’ in a Gas Station’.
Set 2, lp-kant B, bestaat uit twee songs: ‘The Torture Never Stops’
en ‘City of Tiny Lights’. Beide werken mét gitaarsolo’s. En goeie!
O’Hearn speelt fenomenaal, helaas valt Bozzio wat weg. Wie ook wat
wegvalt is Jobson. Die speelt braaf zijn partijen, maar krijgt
weinig ruimte. Hij was dan ook snel weg. Tsja.
In het kader van Zappa’s leerstoel in de ‘conceptuele continuïteit
zou met name deze band meer in het oor mogen komen, maar dan wel op
gepaste, officiële wijze graag.
|
