Muziek Verhaal Zappa.com LemonTree Contact




A Token of His Extreme - Soundtrack
25 november 2013
officiële release - 97


2013/ 2017 cd-versie
  1. The Dog Breath Variations/Uncle Meat
  2. Montana
  3. Earl Of Duke
  4. Florentine Pogen
  5. Stink-Foot
  6. Pygmy Twylyte
  7. Room Service
  8. Inca Roads
  9. Oh No/Son Of Orange County
10. More Trouble Every Day
11. A Token Of My Extreme

------------------------------------------------------------
Frank Zappa: vocals, guitar
Napoleon Murphy Brock: tenor Sax, vocals
George Duke: keyboards, Vocals
Tom Fowler: bass
Ruth Underwood: percussion
Chester Thompson: drums

------------------------------------------------------------
KCET Special Concert August 27, 1974.
------------------------------------------------------------
Het meeste kennen we al van The Dub Room special, de cd.
zelfde concert, zelfde audiobron, maar totaal andere mix.
Bovendien niet voorzien van de 1981 elementen.

A Token of His Extreme. Ja, leuk een cd van een dvd. Maar hu? Die hadden we toch al in de vorm van de Dub-Room Special-cd. Ja, claimt de speaker, dit is toch weer anders, een andere mix én soms zijn de liedjes anders en langer. Montana, Room Service en Florentine Pogen zijn iets langer. Maar A Token is korter en Cosmic Debris is helemaal verdwenen. Daarvoor krijgen we dan Earl of Duke, Pygmy Twylyte, Oh No/Son of Orange County en More Trouble Every Day. Een geschikte deal lijkt me. Ik was al enthousiast over de DVD, dit komt misschien in dezelfde buurt?

Nummer 97, A Token of His Extreme, kwam als een totale verrassing. De eerste gedachte was "die heb ik al", namelijk vermomd als Dub Room Special, maar dat blijkt een totale vergissing. Belangrijkste veranderingen zijn het weglaten van de tracks van de 1981-band en het toevoegen van andere liedjes, die we inmiddels kennen van de DVD.
Wat in ieder geval méér dan dik in orde is, is de nieuwe mix. Die is voor Token gedaan door de baas zelf, met ondersteuning van Kerry McNabb. De mastering is van Bob Ludwig in 2009 – vier jaar voor de release anno 2013! Voor de Dub Room Special is de mix gedaan door Kerry McNabb en Bob Stone en de mastering door Steve Hall onder het toeluisterend oor van Dweezil.
Dub Room heeft de muziek uit 1974, maar het geluid uit eind jaren tachtig, A Token heeft zowel muziek als geluid uit 1974. Maakt dat wat uit? Ja, dat maakt een wereld van verschil uit. Dub Room klinkt met terugwerkende kracht klinisch in geperst geluid waardoor een onrustig geluidsbeeld naar voren komt dat je vooral in het hoog in het oor raakt. A Token is in balans, evenwichtig met een volle afdronk. En dan gebeurt er van alles, want als je zo zit te genieten van dat volle, prachtige geluid vallen plotseling bijvoorbeeld de gitaarsolo’s op. Florentine Pogen blijkt namelijk een gitaarsolo te hebben. Maar hééé, die staat toch ook op Dub Room? Jawel, maar die is bij mij nooit opgevallen; teveel in model gestreken en verdwaald in geluid (lost in music). Nu viel ik zelfs uit mijn stoel van verbazing; wat een geweldige solo! En dat komt alleen door een andere mix.
Als je er nog verder induikt, blijkt dat Dub Room Special en A Token of His Extreme, behalve de film, eigenlijk niks meer met elkaar te maken hebben, als zijnde twee onafhankelijke entiteiten. A Token is zoveel beter dat die Dub Room niet zo vaak meer uit de kast zal komen vrees ik.

Geniet van de gitaarsolo’s van Florentine Pogen dus, maar ook die uit Pygmy Twylyte, Son of Orange County en More Trouble Every Day. Het is een beetje een Roxy+ album, het is ook bijna dezelfde band.
Vreemde zaken zijn er natuurlijk ook weer, anders wordt Zappa als het inkleuren van een kleurplaat: de nummering van de tracks klopt niet, dat zou je mild irritant kunnen noemen. Maar ach, dat krijg je snel met medleys Dog Breath/Uncle Meat en Oh No/Son of Orange County. Daarbij kloppen in mijn optiek de jaartallen achter de liedjes niet helemaal. Waarom liggen de ‘origins’ van Son of Orange County en More Trouble Every Day plotseling in 1974? Het antwoord ligt ongetwijfeld in de Pygmeeën-schemering, die je bereikt als je over de Inca-wegen naar Montana rijdt! Maar dan heb je wel elke dag problemen en zweetvoeten en laten die nou net hetzelfde ruiken als de adem van de hond van Oom Vlees. Tikkeltje extreem allemaal? Geef mij dan maar een andere amulet!


    dutch text 2013/2018 Paul Lemmens © pics etc. ZFT/UMe